ေျမဇာပင္

on Monday 18 February 2013
ၾကာေတာ့ ၾကာခဲ့ပါၿပီ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၅ႏွစ္ေလာက္ကေပါ့။ အဲဒီတုန္းက သူမ အသက္ ၁၀ႏွစ္။ ၄တန္း ေက်ာင္းသူဘ၀။ ဘာျပသာနာျဖစ္တယ္ဆိုတာေတာ့ သူမေသခ်ာမသိ။
အေမ ေျပာတာေတာ့ အေဖ ေနာက္မီးလင္းလို႔တဲ့။ အဲဒီ့စကားလံုးကို မူလတန္းေက်ာင္းသူျဖစ္တဲ့ သူမ နားမလည္ခဲ့တာ အမွန္။ အေမကလဲ ေသခ်ာမရွင္းျပခဲ့။
အေဖ့အေပၚ အခုတစ္ေလာ ေန႔တိုင္းရန္လုပ္ေနတာဘဲ ေတြ႕ရသည္။ အေဖကေတာ့ အေမ ရန္လုပ္၊ ရိုက္ႏွက္သမွ် တစ္ခြန္းမွ ျပန္မေျပာဘဲ ငံုခံေနတတ္သည္။
ဘယ္ေလာက္ထိေတာင္ အေျခအေနဆိုးသြားလဲဆိုရင္ ခါတိုင္း မိသားစု ၃ေယာက္ အတူတူအိပ္ေနၾက အိပ္ခန္းထဲက ကုတင္မွာ အေဖလာမအိပ္ေတာ့ဘဲ ဘုရားစင္ေရွ႕မွာ ဖ်ာေလးခင္းၿပီး တစ္ေယာက္ထဲ အိပ္တာပါပဲ။သူမက အေဖ့ကိုအခန္းထဲ ၀င္အိပ္ဖို႔ေျပာရင္ အေမက သူမကို ရိုက္သည္။
သူမ အေဖနဲ႔ အတူတူသြားအိပ္ရင္လဲ အေမကမႀကိဳက္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ခါတစ္ေလ သူမ တစ္ေရးႏိုးလို႔ အေမအိပ္ေပ်ာ္ေနတာ ေတြ႕ရင္ အိပ္ရာထဲက တိတ္တိတ္ေလးထၿပီး အေဖ့ဆီသြားအိပ္တတ္သည္။
မနက္မိုးလင္းမွ အေမသိလို႔ ရုိက္တဲ့အခါ မ်က္ရည္မက်ဘဲ ငံုခံတတ္သည္။ အဲလိုအခါမ်ဳိးမွာ အေဖက မေနႏိုင္လို႔ သူမကို မရိုက္ဖို႔ အေမ့ကို ၀င္ေျပာတဲ့အခါ အေမက အေဖ့ကိုပါ ရန္လုပ္တတ္သည္။ ဒီလိုနဲ႔ သူမ ၄တန္း အတန္းတင္စာေမးပြဲႀကီးေျဖၿပီး ေနာက္တစ္ေန႔ အေဖနဲ႔ အေမ ကြာရွင္းခဲ့ၾကသည္။

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

မွတ္မိပါေသးသည္။ ကြာရွင္းမည့္ေန႔ မတိုင္ခင္ ညဘက္ အိပ္ရာထဲမွာ အေမက သူမကို- မနက္ျဖန္က်ရင္ တရားရံုးသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အကယ္၍ လူႀကီးေတြက သမီးကို အေဖနဲ႕အေမတို႔၂ေယာက္မွာ ဘယ္သူဆီမွာေနခ်င္လဲလို႔ေမးရင္ အေမဆီမွာေနခ်င္တယ္လို႔ေျပာ၊ အေမ သမီးကို မုန္႔ေတြ အမ်ားႀကီး ၀ယ္ေကၽြးမယ္၊ ကစားကြင္းလဲ လိုက္ပို႔ေပးမယ္ဆိုၿပီး ေျပာပါသည္။
သူမက ေမေမတို႔ ဘာလို႔ တရားရံုးသြားမွာလဲ ဆိုၿပီးေမးေတာ့ အေမက အဲဒါေတြ မသိခ်င္စမ္းပါနဲ႔၊ အေမေျပာခိုင္းသလိုသာေျပာ ဆိုၿပီး သူမ ကို ေျပာခဲ့ပါသည္။
သူမလဲ ထပ္မေမးေတာ့ဘဲ မုန္႔ေတြစားရမယ္၊ ကစားကြင္းလဲ လိုက္ပို႔ေပးမယ္ဆိုတဲ့ အေမရဲ႕ စကားေအာက္မွာ ေပ်ာ္ၿပီး ေမေမ့ကိုဖက္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့ပါသည္။ ေနာက္ေန႔ မနက္ အိပ္ရာႏိုးေတာ့ အေဖ့ကို မေတြ႕မိပါဘူး။
အေမ့ကို ေမးေတာ့ တရားရံုးကုိ အရင္သြားတာေနမွာေပါ့လို႔ ေျပာၿပီး သူမကို အ၀တ္အစားလဲေပးၿပီး သူမနဲ႔ အေမ တရားရံုးကို ထြက္လာခဲ့မိသည္။ လမ္းမွာ အေမက ညကစကားကို ထပ္ေျပာပါသည္။
သူမကလဲ ေခါင္းညိတ္ေတာ့ အေမက ငါ့သမီးေလး လိမ္မာလိုက္တာ ဆိုၿပီး သူမပါးကို ဖြဖြေလး နမ္းပါသည္။

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

တရားရံုးကိုေရာက္ေတာ့ တရားရံုး အေပါက္၀မွာ အေဖ့ကို ေတြ႕ပါသည္။ အေဖက အေမ့ကို လံုး၀မၾကည့္ပါ။ သူမကိုသာ စိုက္ၾကည့္ခဲ့ပါသည္။ သူမထင္တာကေတာ့ အေဖ့မ်က္လံုးမွာ မ်က္ရည္ေတြ ၀ဲေနသလားလို႔ပါ။
တရားရံုးထဲေရာက္ေတာ့ ရံုးထဲက လူႀကီးေတြနဲ႔ အေဖနဲ႔ အေမ စကားအျပန္အလွန္ေျပာေနတာေတြ သူမနားထဲမွာ မ၀င္တစ္ခ်က္၊ ၀င္တစ္ခ်က္။
အေမက အေဖ့ကို လူယုတ္မာႀကီး၊ ေနာက္မိန္းမယူထားတယ္ ဆိုတဲ့အေမရဲ႕ ေဒါသသံပါေနတဲ့စကား။ အေဖက အေမ့ကို မွားခဲ့မိပါတယ္။ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါေတာ့ ခြင့္လႊတ္ေပးပါကြာ ဆိုတဲ့ အေဖ့ရဲ႕ ေလသံေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလး။ စသည္ျဖင့္…………။
ေျပာေနၾကတဲ့ စကားေတြ အမ်ားႀကီးပါ။
သူမ မ်က္စိထဲ ျမင္ေယာင္ေနတာက တရားရံုး၀မွာ ေတြ႕ခဲ့တဲ့ အေဖရဲ႕ မ်က္ရည္၀ိုင္းေနေသာ ပံုစံ။ ရုတ္တရက္ တရားသူႀကီးက သူမကို လွမ္းေမးလိုက္သည္။
“သမီး … သမီးရဲ႕ ေဖေဖနဲ႕ေမေမမွာ ၊ ဘယ္သူ႕ကို ပိုခ်စ္သလဲ”
သူမ ဘာျပန္ေျဖရမလဲ မသိပါ။ တရားသူႀကီး မ်က္ႏွာကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္တဲ့ သူမရဲ႕ မ်က္၀န္းမွာ မ်က္ရည္စေတြတြဲခိုေနတာကို အေဖျမင္သြားဟန္တူပါရဲ႕။
“တရားသူႀကီးမင္း သမီးေလးေၾကာက္ေနရွာပါတယ္။ သူမကို လိုရင္းကိုပဲေမးပါ”
အေဖ့ရဲ႕စကားသံအဆံုးမွာ တရားသူႀကီးက
“ဟုတ္ၿပီ။ သမီး …ဦးေမးတာ ေသခ်ာေျဖေနာ္။ သမီး ေမေမနဲ႔ ေဖေဖ အိမ္ခြဲေနၾကေတာ့မယ္။ အဲဒါ သမီး ဘယ္သူနဲ႕ လိုက္ေနခ်င္လဲ”
သူမ ရုတ္တရက္ မေျဖေသးပါဘူး။ အေဖ့မ်က္ႏွာတစ္လွည့္။ အေမ့မ်က္ႏွာ တစ္လွည့္ ၾကည့္မိပါသည္။
အေမက သူမကို မ်က္ႏွာထားတင္းတင္းနဲ႕ ေမးဆတ္ျပပါသည္။ သူမ နားလည္လိုက္သည္။ အေမက သူမကို အေမ့ဆီမွာ ေနခ်င္တယ္လို႔ ေျပာေလဆုိတဲ့ ပံုစံမ်ဳိး။ အေဖ့ကို ၾကည့္မိေတာ့ အေဖက သူမကို ၾကင္ၾကင္နာနာနဲ႕ ျပန္ၾကည့္သည္။ ဒါေပမဲ့ သူမ ေတြ႕သည္။
အေဖ့မ်က္၀န္းက မ်က္ရည္စေတြကို။
“သမီး ေဖေဖနဲ႕ပဲအတူတူေနခ်င္တယ္”
တရားသူႀကီးဘက္ မ်က္ႏွာလွည့္ၿပီး သူမ ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ေျပာခ်လိုက္သည္။ ေမေမ ဆီက ေတာက္ေခါက္သံ အက်ယ္ႀကီး ထြက္လာကာ အေမက သူမနားလစ္ခနဲ ေရာက္လာၿပီး သူမကို  ေခါင္းေခါက္၍ ဗိုက္ေခါက္လိမ္ဆြဲလိုက္သည္။ သူမ အေမ့ကို မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ ၾကည့္လိုက္မိသည္။
အေမ့မ်က္လံုးမွာ ေဒါသေတြနဲ႔ မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေနသလို၊ သူမကို စူးစူးရွရွ ၾကည့္ေနသလို ခံစားလိုက္ရၿပီး တစ္ခဏ သူမ ေမ့လဲသြားပါသည္။ …….။

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

သူမ သတိရလာေတာ့ ဘယ္ကို ေရာက္ေနမွန္း ရုတ္တရက္ စဥ္းစားလို႔မရ။ ဘာေတြ ျဖစ္ခဲ့မွန္းလဲ မသိ။ ေဘးနားမွာ ေမေမက-
“သမီး သတိရလာၿပီလား ။ ၀မ္းသာလိုက္တာ သမီးရယ္။ သမီး ဘာမွမျဖစ္ဘူးေနာ္။ ဘယ္လိုေနလဲ သမီး။ ေနရထိုင္ရတာ အဆင္ေျပရဲ႕လား။….”
ေမးခြန္းေတြ တရစပ္ေမးလာခဲ့တဲ့ ေမေမ့အေမးကို သူမ ၿပံဳးျပၿပီး-
“သမီး ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး ေမေမ”
ေမေမက သူမကိုၾကည့္ေနစဥ္မွာဘဲ သူမက-
“ေဖေဖ ဘယ္မွာလဲ ေမေမ”
ေမ့ေမ့မ်က္ႏွာ တစ္မ်ဳိးေလး ျဖစ္သြားတာကို သူမသိလိုက္သည္။
ေမေမက-
“သမီး ေဖေဖက ႏိုင္ငံျခားထြက္သြားၿပီ သမီးရဲ႕။ သမီးအတြက္ မုန္႔ဖိုးေတြ ေပးဖို႔ ပိုက္ဆံသြားရွာတာေလ။ သမီးအတြက္ အရုပ္ေတြ အမ်ားႀကီး ၀ယ္ေပးဖို႔ေလ”
ေမေမ အဲလို ေျပာေနတဲ့ အခ်ိန္ ေဘးနားမွာ ရပ္ေနတဲ့ ႀကီးႀကီးဆီက အင့္…ဆိုၿပီး ငိုသံၾကားလိုက္ပါသည္။ ေမေမက ႀကီးႀကီးကို မ်က္ေစာင္းလွမ္းထိုးလိုက္တာကိုလဲ သူမ ေတြ႕လိုက္ပါသည္။
ထို႔ေနာက္ ေမေမက ေဆးရံုမွဆရာ၀န္ႀကီးဆီကို သူမ သတိရလာၿပီဆိုတဲ့အေၾကာင္း သြားေျပာမယ္ဆိုၿပီး ထြက္သြားတဲ့ အခါ ႀကီးႀကီးက သူမကို-
“သမီးရယ္..သနားစရာေကာင္းလိုက္တာ..တကယ္ေတာ့ သမီးက ဘာအျပစ္မွ မရွိဘဲ ေျမဇာပင္ ျဖစ္ခဲ့ရတာပါ။ တစ္ေန႔ေန႔ေတာ့ သမီး နားလည္ လာပါလိမ့္မယ္”
ဆိုၿပီး ေျပာလိုက္သည္။

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

တျဖည္းျဖည္း အရြယ္ေရာက္လာတာနဲ႔ အမွ် ေဖေဖႏိုင္ငံျခားမသြားခဲ့သလိုို၊ ေဖေဖနဲ႔ ေမေမ တရားရံုးမွာ တရား၀င္ ကြာရွင္းၿပီးၿပီဆိုတာလဲ သူမ သေဘာေပါက္သိရွိခဲ့ရသည္။
ဒါေပမဲ့ သူမ သိတတ္တဲ့ အရြယ္က စၿပီး ေဖေဖ့အေၾကာင္း စံုစမ္းခဲ့သည္။ သူမ အသက္ ၁၆ႏွစ္၊ ဆယ္တန္း ေအာင္ၿပီး ခါစမွာ ေမေမ မသိေအာင္ ပထမဆံုးအေနျဖင့္ ေဖေဖကို တိတ္တဆိတ္သြားေတြ႕ခဲ့သည္။
ေဖေဖက ဘုန္းႀကီး၀တ္အျဖစ္နဲ႔ေပါ့။ ေဖေဖက ေျပာျပခဲ့ပါသည္။ ေဖေဖတို႔ အလုပ္ထဲက အန္တီတစ္ေယာက္နဲ႔ ေဖေဖပတ္သက္ခဲ့ဖူးေၾကာင္း၊ လြန္လြန္ကၽြံကၽြံမျဖစ္ခဲ့ေပမဲ့ အေဖက အဲဒီ့အန္တီနဲ႕ သာယာသလို ျဖစ္ခဲ့မိေသာေၾကာင့္ စားေသာက္ဆိုင္ေတြမွာ အတူတူစားေသာက္တာ ၃၊၄ႀကိမ္ ရွိခဲ့ေၾကာင္း၊
အဲဒါကို ေမေမက ေဖေဖ ေနာက္မိန္းမ ယူထားတယ္ဆိုၿပီး ျပသာနာရွာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေဖေဖက မွားပါၿပီလို႔ ၀န္ခံေတာင္းပန္တာကို လက္မခံခဲ့လို႔ ကြာရွင္းခဲ့ရေၾကာင္းေျပာျပကာ၊ ေဖေဖသည္ သူမ ကိုပါ-
“ေဖေဖ မွားခဲ့မိပါတယ္။ ဘာမဟုတ္တာကို သာယာခဲ့မိလို႔ သမီးေလး စိတ္မွာ ဒဏ္ရာရေစခဲ့မိတာကို ေတာင္းပန္ပါတယ္” ဆိုၿပီး ေျပာပါသည္။
ေဖေဖ့စကားအဆံုးမွာ သူမ ၿပံဳးလိုက္မိပါသည္။ အဲဒီ့အၿပံဳးေတြမွာ နာက်ဥ္းခ်က္ေတြ၊ ၀မ္းနည္းမႈေတြ အျပည့္ပါေနတယ္ဆိုတာ ေဖေဖ မသိခဲ့ပါဘူး။
ဒါေပမဲ့ သူမ နာက်ဥ္းခဲ့တာ မိဘေတြကို မဟုတ္ပါ။ ေျမဇာပင္ ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္ မေက်မနပ္ျဖစ္ၿပီး နာက်ဥ္းေနတာပါ။ ဒါေပမဲ့ သူမ ေဖေဖကို ခ်စ္ပါသည္။
အရင္တုန္းက ေဖေဖရဲ႕ သနားစရာေကာင္းတဲ့မ်က္ႏွာေလးကို သူမ မေမ့ႏိုင္ခဲ့ပါ။

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

အခု သူမ အသက္ ၂၅ႏွစ္ျပည့္ၿပီ။ ကိုယ္ပိုင္ အလုပ္အကိုင္နဲ႔ျဖစ္ကာ မိဘေတြကိုလဲ ေထာက္ပံ့ႏိုင္ခဲ့ပါၿပီ။
ေမေမ မသိေအာင္ ေဖေဖ့ကိုလဲ တစ္လတစ္ခါ ပိုက္ဆံေတြ ပို႔ေပးခဲ့ပါသည္။
တစ္ခါတစ္ေလမွာေတာ့ တရားရံုးသြားခဲ့တဲ့ေန႔ကို အိမ္မက္ဆိုးႀကီးအျဖစ္ ျမင္မက္တတ္သည္။ တစ္ခါတစ္ေလမွာေတာ့ ေျမဇာပင္ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ ဘ၀၊ မိစံုဖစံုအတူမေနႏိုင္တဲ့ဘ၀ကို
ျပန္ေတြးၿပီး ၀မ္းနည္းမိသည္။ ဒါေပမဲ့ ေန႔စဥ္ ဘုရားရွိခိုးတိုင္း ဆုေတာင္းေလးတစ္ခုေတာ့ ေန႔စဥ္ မပ်က္မကြက္ဆုေတာင္းမိသည္။
“ကမာၻေပၚမွာ ရွိရွိသမွ် ကေလးတိုင္း မိစံုဖစံု ေနရပါေစ၊ ေျမဇာပင္ ျဖစ္ျခင္းမွ ကင္းေ၀းပါေစ” ဟု…။။။။။
 
 
 
 က်ေနာ့္ဘ၀ရဲ႕မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ပထမဆံုးေရးမိတဲ့၀တၳဳတစ္ပုဒ္။ ဒီ၀တၳဳမေကာင္းမကန္းမွာပဲ က်ေနာ့္ခံစားခ်က္မ်ဳိးစံုပါတယ္။ ဒီ၀တၳဳေၾကာင့္ပဲ အမွတ္တရမ်ဳိးစံုျဖစ္ခဲ့တယ္။ း(
 
ပ်င္းပ်င္းရွိတာနဲ႔ အရင္ကေရးၿပီးသား၀တၳဳေတြျပန္တင္ေနမိတာ ခြင့္လႊတ္ပါေနာ္ 
 
 

2 comments:

Yoemyaykya said...

ကမၻာေပၚမွာ ရိွသမွ်ကေလးေလးေတြ အဲလိုအၿဖစ္မ်ိဳးနဲ႕ မႀကံဳပါေစနဲ႕လို႕ မမလဲ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။ ဟိုရက္က သူငယ္ခ်င္းအိမ္သြားလည္ေတာ့ သူတို႕ဆိုင္ေစ်းလာ၀ယ္တဲ့ အေဒၚႀကီးတစ္ေယာက္ခ်ီလာတဲ့ ကေလးေလး။အဲဒီကေလးေလးက မိဘစြန္႕ပစ္ခံရတဲ့ ကေလးတဲ့ညေလးရယ္။ အဲဒီအေဒၚႀကီးက ေမြးစားလိုက္တာေလ။ ခ်စ္စရာေလး။ ကေလးေလးေတြ မိဘရင္ခြင္မွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ေနႏိုင္ႀကပါေစ။

ညီလင္းႏိူင္ said...

ဒုတိယအႀကိမ္ ထပ္ ဖတ္ၿဖစ္တဲ႔ ဝတၳဳတိုေလးပါ။

ရင္ထဲထိ ေရာက္ခဲ႔ပါတယ္။

ကိုယ္တိုင္ ႀကံဳခဲ႔ဖူးတာမို႔၊ ထဲထဲဝင္ဝင္ ခံစားခဲ႔မိတယ္။

( ေၿမစာပင္ )

Post a Comment