ခြင့္ျပဳတယ္ ေမာင္

စာလံုးေပါင္းခဏခဏမွားတဲ့ ၀ါက်ေတြနဲ႔
အေႏြးဓါတ္ မဲ့လာတဲ့စကားလံုးေတြသံုးတဲ့ ေမာင္ေၾကာင့္
ၾကင္နာမႈရဲ႕ ေျပာင္းျပန္စကားလံုးကို ေရရြတ္ရင္း
ေမာင္ မ်ားတတ္ခဲ့တဲ့မာယာေတြေအာက္
ပြန္းရာပဲ့ရာေတြနဲ႔ ကၽြန္မ ႏွလံုးသားေလး ငိုေနတယ္ေမာင္။


ခပ္ေစာင္းေစာင္း ပစၥဳပၸန္ေတြနဲ႔
ျပဳတ္က်လာမဲ့ အနာဂတ္ကို ေမွ်ာ္လင့္ရင္း
ျပက္လံုးတစ္ခုမဟုတ္တဲ့
ရင္ထဲက ေ၀ဒနာေတြဖြင့္လွစ္မႈအတြက္
ေမာင့္ရယ္သံ ခပ္ပါးပါးတစ္ခ်က္ေအာက္
ခံစားခ်က္ေတြ အရွင္လတ္လတ္အသတ္ခံရတယ္ ေမာင္။

ေမာင့္ခ်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ ေ၀ဒနာေတြေၾကာင့္
ရင္ထဲမွာ  ပန္းေတြပြင့္ေနတာမဟုတ္ေပမဲ့
ေမာင့္အတြက္ပါမစ္ကို ထာ၀ရအေနနဲ႔ခြင့္ျပဳလိုက္တယ္။


ေမာင္..သြားပါ။
ေမာင္..သြားလိုက္ပါ။
ကၽြန္မရဲ႕ငိုသံေတြကို လမ္းခင္းၿပီး
တိမ္တိုက္ကေလးလို ေမာင္ သြားလိုက္ပါေတာ့။

ျပင္ဆင္မထားမိတဲ့ ဒဏ္ရာေတြကို ေပြ႕ပိုက္ရင္း
ကုန္းေကာက္လို႔မရေတာ့တဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြနဲ႔ အသက္ရွဳရင္း
ရင္နာနာနဲ႔ ကိုယ့္ႏွလံုးသား ကိုယ္ျပန္သၿဂိဳဟ္ရင္း
ကၽြန္မ ေနရစ္ခဲ့ပါတယ္ ေမာင္။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။