ဗိုင္းရပ္စ္၀င္ေသာေန႔

ေျပာေနက်မဟုတ္တဲ့စကားေတြေျပာမယ္

တကယ္ေတာ့ အထာမက်လဲ

ကိုယ့္ေျခေထာက္နဲ႔ကိုယ္ေလွ်ာက္လို႔ ရတာပဲဟုတ္

ဟို႔လူထိ ဒီလူတိုးနဲ႔

ကဲ... ဒီပန္းတိုင္ေရာက္ေတာ့ေရာ

ဒီလိပ္ျပာကအျဖဴေရာင္ပဲျဖစ္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနလား...

မလုပ္ပါနဲ႔ မသတ္ပါနဲ႔

အဲ့လိုမရက္စက္ပါနဲ႔

ဟဲဟဲ..မေၾကာက္ပါနဲ႔ကြယ္...

လက္ဖ်ားနဲ႔ေတာင္မထိဘူး

စိတ္ကိုပဲဒဏ္ရာရေအာင္ လုပ္လိုက္တာ

ခံရခက္လားကြဲ႕...

ေၾသာ္... ေမးမွ ေမးတတ္ေပတယ္

အဲ့ဒီ့စိတ္တစ္ခုနဲ႔ ကမာၻေတာင္ပတ္လို႔ရမွေတာ့

အဲ့ဒီ့စိတ္ေသရင္လဲ အသုဘျဖစ္တာပဲေလ...

မနာပါဘူး

နဲနဲေလးေတာင္ မထိခိုက္ဘူး...

လုပ္ေလ.. 

မိုးရြာတယ္ဆိုတာ ၃၆၅ရက္လံုးရွိခဲ့လို႔လား

က်ိန္စာတိုက္တယ္ဆိုတာ

၀ါသနာကိုမပါခဲ့တာ

တစ္ခုေတာ့ရွိတာေပါ့

တိုးၿပီး၀င္ခဲ့တာေတာ့မဟုတ္ဘူး

တြန္းၿပီးထည့္ခဲ့တာ

ဒီအမုန္းၿမိဳ႕ေတာ္ထဲကို

အဲ့ဒီ့ေတာ့

အမုန္းေတြနဲ႔ပဲရွင္သန္ေနရမဲ့လူငယ္တစ္ေယာက္အတြက္

အမုန္းေတြနဲ႔လား ဆိုတဲ့ ရိတဲ့တဲ့စကားေတာ့ လာမေမးေၾကး.....