တီးတိုးပဲ့တင္သံကို ျပန္ၾကားေယာင္ေတာ့
ေ၀းခဲ့တာ ရက္ေပါင္းေတာ္ေတာ္ၾကာမွန္း သတိထားမိတယ္...။
တကယ္ဆိုခ်စ္ခဲ့တာ အရိုးအရွင္းဆံုးအျပဳအမူပါ
ဒီလိုအခ်စ္ေတြ အေငြ႕ျပန္သြားမယ္ မသိခဲ့လို႔
နင္ေပးမဲ့ အတြင္းဒဏ္ရာအတြက္
ခံတပ္တစ္ခုကို မတည္ေဆာက္ခဲ့မိဘူး...။
တံခါးမေခါက္ ၀င္လာခဲ့တာလဲ နင္ပဲ
ေျခရာေဖ်ာက္ ႏွလံုးသားပါ မ သြားတာလဲ နင္ပဲ...။
ငါ့အတြက္ က်န္ခဲ့တာ လႈိက္ငင္ပူေဆြးသံတစ္ခု
ေျပာရရင္ အခ်စ္ကိုျပန္လည္ေတာင္းတတာေပါ့...။
အိမ္မက္ႀကီးႀကီးမက္ဖို႔ မေသခ်ာေသးပါဘူး
ဒီဘ၀မွာ နင္ထားခဲ့တဲ့ပံုစံအတိုင္း ေနေနရတယ္
ဒါေၾကာင့္ မေမ့ႏိုင္လို႔ ဒီကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္
အရင္ရင္ဘက္နဲ႔ ခ်ေရးမိတယ္...။။။
0 comments:
Post a Comment